جستجو
همه چیز در مورد پریودنتال دندان
بروزرسانی: ۱۴۰۳/۰۹/۱۳ نویسنده : غزال پورصفر

همه چیز در مورد پریودنتال دندان

|246 بازدید
|
0 کامنت
مطالعه: 3 دقیقه

در سایت دندانپزشکان ایران به بررسی اطلاعاتی در مورد پریودنتال دندان می پردازیم و هزینه درمان آن توسط بهترین دندانپزشک و انواع آن را مورد مطالعه قرار میدهیم.

پریودنتال دندان

انواع پریودنتال دندان

پریودنتال (Periodontal) به بافت‌هایی گفته می‌شود که دندان‌ها را در دهان نگه می‌دارند و از آن‌ها حمایت می‌کنند. این بافت‌ها شامل لثه‌ها، استخوان فک، لیگامان‌های پریودنتال (رباط‌های نگهدارنده دندان) و سمنتوم (پوشش ریشه دندان) می‌شوند. بیماری‌های پریودنتال به التهاب و عفونت این بافت‌ها اشاره دارند و اگر درمان نشوند، ممکن است به از دست رفتن دندان‌ها منجر شوند. انواع بیماری‌های پریودنتال عبارتند از:

ژنژیویت (Gingivitis):

ژنژیویت اولین مرحله از بیماری‌های پریودنتال است که تنها لثه‌ها را درگیر می‌کند. این بیماری به‌طور معمول به دلیل تجمع پلاک دندان‌ها ایجاد می‌شود.

  • علائم: لثه‌ها قرمز، ملتهب و خونریزی‌کننده می‌شوند. بوی بد دهان نیز ممکن است مشاهده شود.
  • درمان: ژنژیویت معمولاً با تمیز کردن دندان‌ها، مسواک زدن منظم و استفاده از نخ دندان قابل درمان است.

پریودنتیت (Periodontitis):

اگر ژنژیویت درمان نشود، ممکن است به پریودنتیت تبدیل شود. در این مرحله، علاوه بر لثه‌ها، استخوان‌ها و بافت‌های حمایتی دندان نیز درگیر می‌شوند.

  • علائم: لثه‌ها بیشتر متورم و خونریزی‌کننده می‌شوند. همچنین، ممکن است دندان‌ها شل شده و فاصله بین دندان‌ها زیاد شود.
  • درمان: درمان پریودنتیت شامل تمیز کردن عمیق ریشه‌های دندان (دنتال اسکیلینگ)، جراحی پریودنتال یا درمان‌های دارویی است. در برخی موارد، ممکن است جراحی برای بازسازی بافت‌ها یا استخوان‌ها نیاز باشد.

پریودنتیت شدید (Advanced Periodontitis):

این مرحله از بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که پریودنتیت درمان نشده و آسیب‌های جدی به بافت‌ها و استخوان‌های فک وارد شود.

  • علائم: دندان‌ها ممکن است شل شوند و به راحتی از دهان بیفتند. همچنین، ممکن است لثه‌ها عقب رفته و زخم‌های عمیق ایجاد شود.
  • درمان: در این مرحله، درمان شامل جراحی برای بازسازی استخوان‌ها، درمان ریشه و گاهی‌اوقات کشیدن دندان‌های آسیب‌دیده است.

آبسه پریودنتال (Periodontal Abscess):

آبسه پریودنتال به عفونت و تجمع چرک در بافت‌های پریودنتال اشاره دارد که می‌تواند به دلیل بیماری‌های لثه یا جراحت‌های دندانی ایجاد شود.

  • علائم: درد شدید، تورم لثه، حساسیت به لمس و بوی بد دهان.
  • درمان: درمان معمولاً شامل تخلیه چرک و درمان آنتی‌بیوتیکی است. در برخی موارد، جراحی برای حذف عفونت و بازسازی بافت‌ها لازم است.

پریودنتیت ناشی از بیماری‌های سیستمیک:

برخی بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و مشکلات هورمونی می‌توانند به بروز بیماری‌های پریودنتال کمک کنند یا آن‌ها را تشدید کنند.

  • درمان: درمان این نوع پریودنتیت معمولاً نیاز به کنترل بیماری‌های زمینه‌ای و درمان پریودنتیت به‌طور هم‌زمان دارد.

هزینه درمان انواع بیماری های پریودنتال دندان

هزینه درمان بیماری‌های پریودنتال بسته به شدت بیماری، روش‌های درمانی مورد نیاز و موقعیت جغرافیایی (مثلاً در شهرهای مختلف یا کلینیک‌های مختلف) متفاوت است. به طور کلی، هزینه‌های درمان شامل تمیز کردن دندان‌ها، درمان‌های تخصصی مانند جراحی و درمان‌های دارویی هستند. در اینجا تخمینی از هزینه‌ها برای انواع مختلف بیماری‌های پریودنتال آورده شده است:

هزینه درمان ژنژیویت (Gingivitis):

  • درمان ژنژیویت معمولاً شامل تمیز کردن دندان‌ها و آموزش بهداشت دهان و دندان است. این درمان معمولاً به صورت غیرجراحی و با استفاده از روش‌های ساده انجام می‌شود.
  • حدود 200.000 تا 500.000 تومانبرای جلسات تمیز کردن دندان‌ها و مشاوره بهداشتی.

هزینه درمان پریودنتیت (Periodontitis):

  • درمان پریودنتیت شامل تمیز کردن عمیق دندان‌ها (اسکیلینگ و روت پلنینگ)، درمان‌های ضدعفونی‌کننده و گاهی داروهای آنتی‌بیوتیکی است. در مراحل پیشرفته‌تر، ممکن است نیاز به جراحی پریودنتال برای ترمیم بافت‌ها یا استخوان‌ها باشد.
  • اسکیلینگ و روت پلنینگ: 500.000 تا 1.500.000 تومان به ازای هر فک.
  • جراحی پریودنتال (در صورت نیاز): 1.000.000 تا 3.000.000 تومان بسته به پیچیدگی جراحی.

درمان پریودنتیت شدید (Advanced Periodontitis):

  • در این مرحله، درمان‌های پیچیده‌تر مانند جراحی بازسازی استخوان، پیوند لثه یا حتی کشیدن دندان‌ها ممکن است لازم باشد. این درمان‌ها معمولاً به دلیل پیچیدگی و نیاز به زمان بیشتر، هزینه بالاتری دارند.
  • 2.000.000 تا 6.000.000 تومان بسته به نوع جراحی و تعداد دندان‌های نیازمند درمان.

درمان آبسه پریودنتال (Periodontal Abscess):

  • درمان آبسه شامل تخلیه چرک، درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها و گاهی نیاز به جراحی برای تخلیه آبسه است. اگر آبسه باعث آسیب به بافت‌های پریودنتال شود، درمان‌های اضافی ممکن است نیاز باشد.
  • 500.000 تا 2.000.000 تومان بسته به نیاز به جراحی و درمان دارویی.

هزینه درمان پریودنتیت ناشی از بیماری‌های سیستمیک:

  • این نوع بیماری نیاز به درمان همزمان بیماری‌های زمینه‌ای (مانند دیابت) و درمان‌های پریودنتال دارد. هزینه‌ها معمولاً بالاتر از درمان‌های معمولی است زیرا نیاز به درمان‌های چندگانه دارد.
  • 1.000.000 تا 4.000.000 تومان بسته به شدت بیماری و درمان‌های همزمان.

چه افرادی ممکن است به بیماری پریودنتال دندان مبتلا شوند؟

بیماری‌های پریودنتال (بیماری‌های لثه و بافت‌های حمایتی دندان‌ها) می‌توانند تقریباً هر فردی را تحت تاثیر قرار دهند، اما برخی عوامل خاص می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری‌ها را افزایش دهند. در ادامه به افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های پریودنتال هستند اشاره می‌کنیم:

  • افراد با بهداشت دهان ضعیف:

عدم مسواک زدن منظم دندان‌ها و استفاده نکردن از نخ دندان باعث تجمع پلاک (لایه‌ای از باکتری‌ها) بر روی دندان‌ها می‌شود که می‌تواند به التهاب لثه (ژنژیویت) و در صورت عدم درمان به پریودنتیت تبدیل شود.

  • افراد سیگاری یا مصرف‌کننده دخانیات:

سیگار کشیدن یکی از مهم‌ترین عوامل خطر برای بیماری‌های پریودنتال است. سیگار باعث کاهش جریان خون به لثه‌ها شده و توانایی بدن در مقابله با عفونت‌ها را کاهش می‌دهد.
علاوه بر این، سیگار کشیدن می‌تواند باعث کند شدن روند درمان و بهبود بیماری‌های لثه شود.

  • افراد مبتلا به دیابت:

دیابت می‌تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب رسانده و فرآیند التهابی را تشدید کند. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و نوع 2 بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های پریودنتال قرار دارند.
کنترل ضعیف قند خون در دیابت می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های لثه را افزایش دهد.

  • افراد با سابقه خانوادگی بیماری‌های لثه:

اگر در خانواده شما سابقه بیماری‌های پریودنتال وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری‌ها بیشتر است. ژنتیک می‌تواند در این زمینه نقش داشته باشد و افراد با سابقه خانوادگی بیشتر در معرض خطر هستند.

  • افراد با استرس مزمن:

استرس مزمن می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و به همین دلیل افراد تحت استرس طولانی‌مدت ممکن است بیشتر در معرض خطر بیماری‌های پریودنتال قرار گیرند.

  • زنان باردار:

تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند حساسیت لثه‌ها را افزایش داده و آنها را مستعد التهاب و خونریزی کند. این وضعیت معمولاً به عنوان “ژینژیویت بارداری” شناخته می‌شود.
در برخی موارد، بیماری پریودنتال در دوران بارداری می‌تواند منجر به زایمان زودرس یا تولد نوزاد کم‌وزن شود.

  • افرادی که از داروهای خاص استفاده می‌کنند:

برخی داروها مانند داروهای کاهش فشار خون، داروهای ضدافسردگی، داروهای شیمی‌درمانی و داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی می‌توانند باعث خشکی دهان شوند که به نوبه خود خطر ابتلا به بیماری‌های پریودنتال را افزایش می‌دهد.

  • افراد مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی:

بیماری‌هایی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کنند، مانند ایدز یا بیماری‌های خودایمنی (مانند لوپوس)، می‌توانند فرد را در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های پریودنتال قرار دهند.

  • افرادی که به طور نامناسب از دندان‌پزشکی استفاده می‌کنند:

افرادی که به طور منظم به دندان‌پزشک مراجعه نمی‌کنند یا درمان‌های دندانی لازم را انجام نمی‌دهند، احتمال ابتلا به بیماری‌های پریودنتال در آن‌ها بیشتر است. مراجعه منظم به دندان‌پزشک برای چکاپ و تمیز کردن دندان‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است.

  • افرادی که رژیم غذایی ناسالم دارند:

کمبود ویتامین‌ها، به ویژه ویتامین C، می‌تواند باعث ضعیف شدن لثه‌ها و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های پریودنتال شود.
مصرف زیاد قند و غذاهای فرآوری‌شده نیز می‌تواند به رشد پلاک و باکتری‌ها کمک کرده و ریسک بیماری‌های لثه را افزایش دهد.

  • افزایش سن:

خطر ابتلا به بیماری‌های پریودنتال با افزایش سن افزایش می‌یابد. با بالا رفتن سن، لثه‌ها ممکن است به تدریج تحلیل بروند و بافت‌های حمایتی دندان‌ها ضعیف‌تر شوند.

  • افراد مبتلا به مشکلات هورمونی (مانند یائسگی):

تغییرات هورمونی در دوران یائسگی می‌توانند باعث خشکی دهان، کاهش استحکام لثه‌ها و افزایش حساسیت لثه‌ها شوند که خطر بیماری‌های پریودنتال را افزایش می‌دهد.

چگونگی درمان پریودنتال دندان

درمان بیماری پریودنتال بستگی به شدت و مرحله بیماری دارد. بیماری پریودنتال معمولاً در مراحل ابتدایی با درمان‌های غیرجراحی قابل کنترل است، اما در مراحل پیشرفته‌تر ممکن است به درمان‌های پیچیده‌تر مانند جراحی نیاز باشد. در ادامه، مراحل درمان بیماری پریودنتال توضیح داده شده است:

درمان بیماری پریودنتال در مرحله ژنژیویت (التهاب لثه):

  • مسواک زدن و نخ دندان کشیدن: برای حذف پلاک و کاهش التهاب لثه‌ها، مسواک زدن صحیح و استفاده از نخ دندان به شدت توصیه می‌شود.
  • تمیز کردن حرفه‌ای دندان‌ها: دندان‌پزشک معمولاً برای از بین بردن پلاک و جرم دندان‌ها که در لثه‌ها تجمع کرده‌اند، جرم‌گیری و پروفیلاکسی (پاکسازی) را انجام می‌دهد.
  • رعایت بهداشت دهان: آموزش نحوه مسواک زدن صحیح و استفاده از دهان‌شویه‌های ضدباکتری می‌تواند کمک‌کننده باشد.

درمان بیماری پریودنتال در مرحله پریودنتیت (التهاب پیشرفته لثه‌ها):

در این مرحله، درمان باید به طور حرفه‌ای انجام شود تا از گسترش بیماری به بافت‌های عمیق‌تر لثه و استخوان فک جلوگیری شود.

  • جرم‌گیری و صاف کردن ریشه‌ها (Scaling and Root Planing): این روش شامل تمیز کردن عمیق زیر خط لثه است تا پلاک و جرم‌های موجود در سطح ریشه دندان‌ها برداشته شود. این کار باعث صاف شدن سطح ریشه می‌شود تا از تجمع دوباره پلاک جلوگیری شود.
  • آنتی‌بیوتیک‌ها: در برخی موارد، پزشک ممکن است برای درمان عفونت از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی استفاده کند تا باکتری‌های موجود در لثه‌ها کاهش یابند.
  • آموزش بهداشت دهان: پس از انجام جرم‌گیری، بیمار باید نحوه مراقبت صحیح از دندان‌ها و لثه‌ها را بیاموزد.

درمان بیماری پریودنتال در مراحل پیشرفته‌تر (پریودنتیت شدید):

در صورتی که بیماری به مراحل پیشرفته‌تری مانند تحلیل استخوان و شل شدن دندان‌ها برسد، ممکن است نیاز به درمان‌های جراحی باشد.

  • جراحی لثه: اگر جرم‌گیری و صاف کردن ریشه‌ها کافی نباشد، پزشک ممکن است جراحی لثه را پیشنهاد دهد. این روش شامل برش و باز کردن لثه‌ها برای دسترسی به بافت‌های عمیق‌تر است تا پلاک و جرم‌ها به طور کامل برداشته شوند.
  • جراحی پیوند استخوان: اگر استخوان فک آسیب دیده باشد، ممکن است برای بازسازی استخوان و حفظ دندان، از پیوند استخوان استفاده شود.
  • پیوند بافت نرم: در صورتی که لثه‌ها تحلیل رفته باشند، ممکن است از پیوند بافت نرم برای ترمیم لثه‌ها و جلوگیری از پیشرفت بیشتر بیماری استفاده شود.
  • عمل جراحی کاهش پاکت (Flap surgery): در این روش، لثه‌ها از دندان‌ها و استخوان فک بلند می‌شوند تا دسترسی به نواحی آلوده تسهیل گردد.

درمان‌های حمایتی و پیشگیرانه:

  • مراقبت‌های پس از درمان: پس از انجام درمان‌های پریودنتال، بیماران باید به دقت از دندان‌ها و لثه‌ها مراقبت کنند و به توصیه‌های دندان‌پزشک پایبند باشند.
  • مراجعه منظم به دندان‌پزشک: بیمار باید به طور مرتب به دندان‌پزشک مراجعه کند تا وضعیت لثه‌ها و دندان‌ها بررسی شود و در صورت نیاز، درمان‌های نگهدارنده انجام شود.
  • رعایت بهداشت دهان: مسواک زدن حداقل دو بار در روز و استفاده از نخ دندان روزانه برای جلوگیری از تجمع پلاک و بروز دوباره بیماری پریودنتال ضروری است.

درمان‌های تکمیلی:

  • استفاده از دهان‌شویه‌های ضدباکتری: دهان‌شویه‌هایی که دارای ترکیبات ضدباکتری هستند، می‌توانند در کاهش باکتری‌های موجود در دهان و لثه‌ها موثر باشند.
  • استفاده از ژل‌های موضعی آنتی‌بیوتیک: در برخی موارد، پزشک ممکن است ژل‌های آنتی‌بیوتیک را به‌طور موضعی در نواحی آلوده قرار دهد تا التهاب و عفونت را کاهش دهد.

ر صورتی که میخواهید برای درمان بیماری پریودنتال اقدام کنید میتوانید به بهترین جراح لثه در شیراز مراجعه کنید و اطلاعات مورد نیاز خود را با دریافت مشاوره از ایشان بدست آورید.

جمع بندی همه چیز در مورد بیماری پریودنتال دندان

در این مطلب از سایت دندانپزشکان ایران به بررسی بیماری پریودنتال دندان می پردازیم و اطلاعاتی در مورد هزینه روش های درمانی و چگونگی درمان آن را مورد مطالعه قرار میدهیم.

امتیاز شما به این مطلب:
مطالب پیشنهادی

سوالات و نظرات خود را برای همه چیز در مورد پریودنتال دندان ارسال کنید

0 کاربر تا الان نظر داده اند

اشتراک گذاری با دوستان از طریق :
واتساپ پیامک تلگرام ایمیل